Rozdział 1 || Część II

Jestem złą jak cholera jak on mógł mnie tu zawieść... tu było strasznie cały czas jakieś spotkania z psychologiem. Zero kontaktów z  przyjaciółmi,  których brakuje mi... pewnie zapomnieli o mnie w końcu parę miesięcy to w chuj czasu. Jest już po świętach Wielkanocnych, na których nie było mnie w domu. Mówiono, że nie jestem gotowa, że wrócę do nałogu jeżeli wrócę do domu, do poprzedniego towarzystwa. Mam w chuj spotkań z psychologiem. Jest to świetny mężczyzna, który pomógł mi zrozumieć, co zrobiłam, jak zraniłam innych.  Nie zamierzam już robić tego, co robiłam, ale i tak nie lubię tego zwierzania się.

Wiem teraz, co było złe, ale przecież to nie tylko moja wina. Czułam się opuszczona, szukałam nowych znajomych... Teraz myślę trzeźwo, nie będę utrzymywać kontaktu z moimi " przyjaciółmi", jedynie Justin mi został... rozmawiamy ze sobą, co dwa tygodnie, bo wtedy mam możliwość zadzwonić do kogoś. Jak już wspominałam to tu nie ma za bardzo kontaktów z innymi dla naszego dobra, nikt z zewnątrz tu nie wchodzi. Rozmawiając ostatnio z Bizzle chciał, abym porozmawiała z.. Niall'em, nawet nie chcę o nim myśleć i tym bardziej rozmawiać z  NIM, więc się rozłączyłam. Za dwa dni wychodzę z tej dziury wrócę do Londynu i zamieszkam z Bieberem. Już to z nim załatwiłam.  Miał zabrać wszystkie rzeczy od tego...   Cały czas myślę o dniu, w którym on mi powiedział prawdę.

" Nie mogę być już z Tobą. Za bardzo mnie to wszystko przytłacza. I do tego mam już kogoś..."

(...)

" Kocham Cię, ale nie tak jak kiedyś. "

(...)  

"  Dokładnie poznałem ją w  listopadzie. Ma na imię Samanta... "

(...)

 " Ej, poczekaj! Zostańmy przyjaciółmi... "

Sporo rzeczy się tu nauczyłam. Jak myśleć pozytywnie, cieszyć się każdym dniem, również nauczyłam się grać na gitarze. Jestem z siebie dumna. Mam nadzieję, że inni też będą.

 Jak później rozmawiałam z różnymi osobami na ten temat zapamiętałam takie słowa " Nic nie dzieje się bez przyczyny "  Może jest to nowy początek  mojej historii ? Może kogoś nowego poznam z kim będę do końca życia ? 

* Dzień powrotu *

 Na mojej twarzy był szczery uśmiech. Tak cieszyłam się, że Bieber po mnie przyjedzie tak długo go nie widziałam. Ciągnęłam za sobą bagaż bo był bardzo ciężki, myślałam, że chłopak wyjdzie auta, ale się myliłam. Po drugiej stronie ulicy stal czarny samochód, więc w miarę szybko podbiegłam w te miejsce. Nic nie mówiąc tylko wsiadłam do tego pojazdu. Poprawiłam włosy i odwróciłam się w stronę kierowcy 

- Sieman... Niall?! Kurwa co ty tu robisz ?! - myślałam, że źle widzę.

- Hej. Czekaj... uspokój się... chciałem pogadać... na spokojnie. - powiedział nie pewnie. 

- Jus miał przyjechać po mnie! - uniosłam się 

- Ale ja jestem. - uśmiechną się. Ygh! 

- Nie zamierzam nawet z Tobą rozmawiać, nie wystarczy Ci, że mnie zraniłeś?

- Chcę tylko wyjaśnić tą sytuacje, możemy się przyjaźnić i dalej spędzać ze sobą czas... - próbował mnie namówić..  pfff zgodzić się zgodzę, ale tylko, aby mieć spokój.

- Nie wyobrażaj sobie, że będzie jak kiedyś, bo tak nie będzie! A spędzać ze sobą czasu nie będziemy chyba, że jak innej możliwości nie będzie... - mówiłam serio, nie wybaczę mu..

-  Okej... rozumiem, ale spróbuj. Chcesz poznać Samante? - pojebało go chyba...

- Tsssaa, może jeszcze zaprzyjaźnić się z nią?.. pff wal się. Jedziemy, czy nie ? Chcę jak najszybciej być w domu.  - odwróciłam się i patrzyłam przed siebie. 

Nic nie odpowiedział tylko ruszyliśmy w drogę. Cała podróż na szczęście mijała w ciszy...

- Jak tam było, pomogli Ci ?  - Serio? Musiał się pytać ?

- Normalnie... No raczej, jeżeli by mi nie pomogli to bym nie wróciła. Logiczne... - odpowiedziałam nie zwracając na niego uwagi.

W końcu zasnęłam i próbował mnie obudzić, gdy byliśmy na miejscu, ale nawet nie dałam rady 
otworzyć oczu. Usłyszałam głos Justina.. mm jak dawno go nie słyszałam na żywo. Tak się za nim stęskniłam. Nagle poczułam, gdy ktoś mnie bierze na ręce i  wynosi z samochodu, po zapachu zorientowałam się, że tym kimś był brązowooki.

* Tydzień później *

Nawet nie ma takich słów, aby opisać jak bardzo jestem szczęśliwa będąc wolna, jestem non stop uśmiechnięta mieszkając i spędzając czas z Bizzle. W ciągu tych paru dni odwiedziłam ciotkę, za którą się bardzo stęskniłam, a tak to jestem w Londynie i prowadzę normalne życie, dobrze że ciotka daje mi, co miesiąc pieniądze. Wkrótce muszę sama znaleźć sobie pracę, mieszkanie. Nie mogę być cały czas od kogoś zależna. 

Z Horan'em spotkałam się chyba tylko dwa razy, z tego powodu jestem jeszcze bardziej szczęśliwa. 

Hmm.. dziś namówiłam Biebera na imprezę, no i cóż wybiera się na nią mój były chłopak, ale okej.. luz i to ze swoją nową laską, extra. 

Zaczęłam się szykować na ostatnią chwile, bo za nie całą godzinę mieliśmy wychodzić, a nie chciałam, aby na mnie czekali. Zamierzam dziś zaszaleć. 

Mój strój był zwyczajny, żadnego zachwytu jak dla mnie. Włosy rozpuściłam i podkręciłam ich końce lokówką. Makijaż mocny taki jaki ostatnio polubiłam

 ***

Byłam już na jebana, tańczyłam cały czas ocierając się o innych chłopaków, w czasie kiedy nie tańczyłam z Bizzle. Niall z tą swoją brunetką tańczył. Nie powiem miła jest, ale nie lubię tej suki. Wkurza mnie i tyle. Tak, wiec dalej się bawiłam, aż ktoś złapał mnie w tali. Odwróciłam się i był to Jus. Tańczyliśmy cały czas z przerwami na pójście po alkohol. Nie pozwalał mi pierwszo, ale zrobiłam, co chciałam. 

- Zaraz wracam - powiedział na tyle głośno, abym usłyszała, dlatego szybko poszłam po butelkę wódki i wróciłam na parkiet. Nie potrzebowałam fałszywych przyjaciół. Lekko zawróciło mi się w głowie, lecz nie zwróciłam na to uwagi i zaczęłam tańczyć na stole gdzie inni stali na około niego i klaskali. Horan poszedł w  ustronne miejsce z Sam, domyślam się w jakim celu...

Chciałam zacząć się rozbierać, ale zdejmując sukienkę spadłam ze stołu mocno uderzając głową. Na moment zrobiło mi się ciemno przed oczami. Chciałam wstać, ktoś był szybszy i uklękną obok mnie pytając, czy wszystko okej, czy nic mnie nie boli. Odpowiedziałam na te głupie pytania i zorientowałam się, że był to blondyn z brunetem. Cudna, przemiła Samanta udawała troskliwą. 

Nie wytrzymałam z nią i wyszłam z jedynym przyjacielem i odjechaliśmy do domu. Martwił się, czy nic na pewno mi się nie stało. Z głowy leciała mi krew, więc Bieber wykombinował plaster i przykleił go w potrzebne miejsce po czym ucałował bolącą głowe.

--------------------------------

Wiem, że zjebałam rozdział  25... wiedziałam to jak dodawałam, ale nie mogłam nic innego wymyślić, widać też to po komentarzach, których jest mało.. 

Jeżeli teraz znów pod tym rozdziałem tak będzie to niestety  ZAWIESZAM BLOGA i to tak na serio, na czas nie określony.

Wcześniej było, że w ciągu trzech dni już po 8 komentarzy.. a teraz.. Dobra nie ważne. Ale kocham osoby, które komentują regularnie. Nawet nie wiem jak mam wam dziękować. Dzięki wam mam motywacje do pisania. <3

Miałam dodać dopiero 2 czerwca, ale nie chciałam, abyście czekały tak długo, więc dziś w nocy pisałam, bo potem nie będzie jak :D . Tak, więc proszę.. :D

Nie chciałam skupiać się na całym tym odwyku, bo chcę skończyć już pisać tego bloga, a zostało jeszcze trochę do końca, dlatego zamierzam przyśpieszyć akcje ...

Zmieniłam trochę w zakładce bohaterowie. :D No to zaczęliśmy drugą część :*

Mam nadzieję, że się spodoba chociaż trochę :* LICZĘ NA KOMENTARZE...

Jak myślicie, co się teraz wydarzy?

WSZYSTKIE pytania na każdy temat na asku. Nie odpowiadam pod rozdziałem tylko tam, bo po to założyłam aska :****

ASK---------------------> KLIK 

CZYTASZ= KOMENTUJ!!!